ارتودنسی کاموفلاژ (جبرانی)

تعریف ارتودنسی کاموفلاژ

کاموفلاژ به معنای جبران می باشد. ارتودنسی کاموفلاژ هم در مواردی کاربرد دارد که علی رغم وجود ناهنجاری فکی در بیمار بزرگسال، او حاضر به جراحی فک نباشد. در این صورت برای جبران ناهنجاری فکی موجود ممکن است بتوان اقدام به جابجایی دندانهای فکین در جهاتی معین نمود تا بدین ترتیب ظاهر اختلال اسکلتی موردنظر بهبود یافته  و در عین حال روابط دندانی قابل قبولی بدست آید.

مواردکاربرد ارتودنسی کاموفلاژ

در این مقاله میخواهیم به کاربرد های ارتودنسی کامفولاژ اشاره کنیم

عقب بودن فک پایین

چنانچه بیمار بالغی از ناهنجاری عقب بودن فک پایین رنج می برد در موارد خفیف تا متوسط ناهنجاری فک به صلاحدید ارتودنتیست می توان با عقب تر بردن قوس دندانی بالا و جلو تر آوردن قوس دندانی پایین اقدام به کاهش اورجت (فاصله افقی بین دندانهای جلویی بالا و پایین) نمود.
برای این منظور مانند کیس روبرو ممکن است به کشیدن دو دندان آسیای کوچک در فک بالا نیاز باشد. البته در مواردی هم تنها به کمک الاستیک های بین فکی کلاس II ممکن است روابط دندانی قابل قبولی بدست آید.

جلو بودن فک پایین یا عقب بودن فک بالا

در مواردی که فک پایین نسبت به فک بالا اندکی جلوتر باشد ممکن است بتوان با عقب تر بردن قوس دندانی پایین و جلوتر آوردن قوس دندانی بالا اقدام به اصلاح روابط دندانی و بهبود ظاهر فکین نمود.
برای این منظور معمولا تلاش می شود درمان ارتودنسی، بدون کشیدن صورت گیرد و از الاستیک های بین فکی کلاس III کمک گرفته شود. همچنین گاهی مانند کیس روبرو علاوه بر استفاده از کش های ارتودنسی به کمک مینی اسکرو قوس دندانی پایین بیشتر به عقب هدایت می گردد.

ارتفاع کم یا زیاد صورت

اگر ارتفاع صورت بیمار بزرگسالی کمتر یا بیشتر از حد نرمال باشد ممکن است بتوان با تغییر در موقعیت عمودی دندانهای جلویی یا عقبی اقدام به اصلاح روابط دندانی و ظاهر صورت نمود. به عنوان مثال در کیس روبرو علی رغم ارتفاع زیاد صورت، بدون جراحی فک ارتودنسی کاموفلاژ انجام شده است. در این درمان، دندانهای جلویی فکین اکسترود (تحریک رویش) و دندانهای عقبی اینترود (کنترل رشد و فرو بردن در استخوان) شده اند. بدین ترتیب فاصله عمودی بین دندانهای جلویی بسته شده است.

انحراف فک پایین

چنانچه در بیماری بالغ فک پایین از جهت عرضی به یک سمت انحراف داشته باشد و قصد انجام عمل جراحی هم وجود نداشته باشد ممکن است بتوان با حرکت افتراقی عرضی قوس دندانی بالا و پایین نسبت به یکدیگر اقدام به اصلاح میدلاین (خط میانی دندانی) نمود تا بدین ترتیب ضمن انطباق میدلاین های بالا و پایین ظاهر انحراف فک هم بهبود یابد. برای این منظور ممکن است از کشیدن ناقرینه دندان یا الاستیک های بین فکی کمک گرفته شود.

تنگی فک بالا

گاهی بیماری بزرگسال دچار تنگی اسکلت فک بالا می باشد. در مواری که این ناهنجاری شدید نباشد ممکن است بتوان بدون جراحی فک اقدام به تعریض قوس دندانی بالا نمود تا بدین ترتیب روابط دندانی بالا و پایین نسبت به یکدیگر بهبود یابد. برای این منظور می توان از وایر های عریض ارتودنسی و کش های بین فکی کلاس IV   استفاده نمود.