ارتودنسی و بیماری های قلبی-عروقی

اندوکاردیت عفونی بیماری نادری است که ضریب مرگ‌ و میر بالایی دارد. پیشگیری اولیه از این بیماری بسیار مهم است. تجویز آنتی‌بیوتیک پروفیلاکتیک برای بیماران مبتلا به اندوکاردیت عفونی قبل از شروع مرحله تهاجمی بیماری که منجر به تولید باکتریمی می‌شود، مدت نیم قرن است که در علم دندانپزشکی به عنوان یک اصل بنیادین به کار می‌رود، هرچند شواهد دال بر مفید بودن آن اندک هستند. در حال حاضر موارد اندکی از بیماری اندوکاردیت عفونی ناشی از استرپتوکوکهای دهانی هستند و شایع‌ترین عامل بیماری‌زا در حال حاضر استافیلوکوکوس اورئوس است. فقدان شواهد مربوط به الگوهای انسانی و تغییر نمودار بالینی بیماری اندوکاردیت عفونی باعث شده تا محققان متعددی در سالهای اخیر دستورالعمل‌ های خود را ارتقا دهند. اکثر محققان در اروپا و ایالات‌متحده امریکا پیشنهاد داده‌اند در مورد بیماران پرخطر قبل از بروز مرحله تهاجمی از پروفیلاکسی استفاده شود.

موسسه ملی سلامت و بهبود بالینی (NICE) در مارس ۲۰۰۸ در بریتانیا جدیدترین رهنمود را برای دندان‌پزشکان ارائه نمود. NICE  پیشنهاد داده که برای بیماران مستعد اندوکاردیت عفونی که به دندانپزشکی مراجعه می‌کنند نباید از آنتی‌بیوتیک پروفیلاکتیک استفاده کرد. به علاوه NICE توصیه کرده که پزشکان نباید برای بیماران در معرض خطر، دهان‌شویه کلرهگزیدین را به عنوان پروفیلاکسی بر علیه بیماری اندوکاردیت عفونی تجویز کنند. NICE این توصیه را بر مبنای واقعیات ذیل ارائه کرده است:

• تأثیر آنتی‌بیوتیک پروفیلاکتیک در مورد بیماری هرگز طی یک آزمایش تصادفی به اثبات نرسیده است. در بررسی انجام شده توسط سازمان کوچرین مشخص شد هیچ تأییدی مبنی بر کاربرد پنی‌سیلین پروفیلاکتیک وجود ندارد.
• ارتباط مستقیم بین روش‌های دندانپزشکی یا ارتودنسی وجود ندارد و اندوکاردیت عفونی قطعاً هرگز به واسطه آن‌ها به وجود نیامده است. اگرچه در بیمارانی که تحت معالجه ارتودنسی قرار گرفته‌اند چهار مورد اندوکاردیت گزارش شده اما هیچ مدرکی مبنی بر تائید این موضوع ارائه نشد که درمان ارتودنسی عامل اتفاقی این چهار مورد بوده است.
• بهداشت عمومی پوست و دندان نقش مهم‌تری در پیشگیری از اندوکاردیت عفونی دارد.
• کاربرد آنتی‌بیوتیک‌ها به‌هیچ‌ وجه عاری از ریسک نیست. هرچند در شیوه‌های پیشگیری نسبت به تجویز دوز پایین توصیه شده، چون معمولاً عوارض غیر کشنده آن کم هستند، اما با اینحال ریسک کشنده انافیلاکسی وجود دارد که از هر یک‌ میلیون نفر روی ۱۲ تا ۲۵ نفر تأثیر می‌گذارد.

• متخصص ارتودنسی باید با پزشک بیمار تماس بگیرد تا وی ریسک اندوکاردیت عفونی را تائید کند.
• متخصص ارتودنسی باید به افراد مستعد اندوکاردیت عفونی اطلاعات واضح و صحیحی درباره پیشگیری از این بیماری ارائه دهد که شامل موارد زیر می‌شود:
  • مزایا و خطرات پروفیلاکسی آنتی بیوتیک و توضیحی درباره اینکه چرا آنتی‌بیوتیک پروفیلاکتیک دیگر مثل سابق در بریتانیا توصیه نمی‌شود.
  • اهمیت حفظ  بهداشت دهان در سطح استاندارد عالی و اینکه مسئولیت حفظ سلامتی هر فرد به عهده خودش است. درمان حمایتی منظم از سوی متخصص بهداشت نیز توصیه می‌شود.

ریسک استفاده از مسواک برقی و بیماری عفونی

ریسک استفاده از مسواک برقی خیلی زیاد نیست اما در یک تحقیق پایلوت مشخص شد که استفاده از مسواک برقی نسبت به مسواک‌های معمولی یا اولتراسونیک، بیشتر امکان باکتریمی موقتی را در پی دارد. محققان به این نتیجه رسیدند که باکتریمی حاصله ممکن است روی بیمارانی تأثیر بگذارد که دچار عارضه قلبی مادرزادی بوده و در معرض خطر اندوکاردیت باکتریایی هستند. با این‌ وجود یافته‌های آن‌ها حاکی از آن است که یک‌مرتبه مسواک زدن شدید هم موجب افزایش باکتریمی شده اما به این سؤال پاسخ نمی‌دهد که آیا باکتریمی به وجود آمده می‌تواند از طریق طرح تشدید مسواک روزانه کاهش یابد یا خیر.

ارتودنسی و باکترمی

عمده‌ترین مرحله ارتودنسی  که عامل اصلی ابتلا به باکتریمی است جاگذاری کش های سپریتور بین دندان‌هاست. لوکاس و همکارانش درباره باکتریمی ناشی از جاگذاری سپریتورها میان دندان‌ها، قالب‌گیری فک فوقانی با آلژینات، جاگذاری بند و تنظیم آرچ وایر روی دستگاه ثابت تحقیقاتی انجام داده‌اند. بلافاصله قبل از شروع درمان و ۳۰ ثانیه پس از انجام درمان به صورت تصادفی از بیماران ارتودنسی شده نمونه خون گرفته شد. میانگین تعداد کلی باکتری‌های هوازی و غیر هوازی در مقایسه با نمونه‌های خونی شاهد پس از جاگذاری یک سپریتور بسیار بیشتر بود. بین شاهد، قالب‌گیری و جاگذاری بند هیچ تفاوتی وجود نداشت.

بوردن و همکارانش با استفاده از روشی مشابه، هیچ تفاوت عمده‌ای را بین شیوع باکتریمی پس از دیباند (۱۳٪) و قبل از دیباند (۳٪) مشاهده نکردند. محققان به این نتیجه رسیدند که این میزان کمتر از  مقدار شیوع باکتریمی پس از مسواک زدن است و این روش‌ها تضمینی مبنی بر تأثیر آنتی‌بیوتیک پروفیلاکتیک نیستند. کاربرد بندهای ارتودنسی و دستگاه‌های آکریلیک ثابت در مورد بیماران پرخطری که وضعیت بهداشت دهانی ضعیفی دارند، تا حد ممکن باید اجتناب شود. این‌ طور مطرح شده که ریسک باکتریمی ناشی از  کشیدن دندان‌های نهفته، دندان‌هایی با پس‌روی لثه و دندان‌های روکش شده وجود دارد. لوکاس و همکارانش درباره ۴۲ بیمار پس از دیباند فک فوقانی و تنظیم زنجیر طلا روی هفت بیمار میزان شدت، ماهیت و شیوع باکتریمی را مورد بررسی قرار دادند. محققان از نظر شیوع باکتریمی بین شاهد و دیباند یا تنظیم زنجیر طلا هیچ تفاوت عمده‌ای مشاهده نکردند. مسلماً تعداد بیماران برای تنظیم زنجیر طلا کم بوده است. هر نوع عفونت در بیماران دارای ریسک اندوکاردیت عفونی باید فوراً مورد بررسی و درمان قرار گیرد.