ارتودنسی ثابت

ارتودنسی ثابت چیست؟

ارتودنسی ثابت به گونه ای است که با نصب آن تا اتمام طول دوره درمان و به تشخیص متخصص ارتودنسی نمی توانید آنها را جا به جا کنید. در این روش تجهیزاتی(در ادامه تجهیزات ارتودنسی ثابت را کامل توضیح خواهیم داد.) مانند براکت ها بر روی دندان نصب می شوند که بعد از نصب بر روی دندانها باعث ایجاد یک نیرو و درنتیجه  ایجاد حرکت در دندانها می شود. ارتودنسی ثابت نسبت به روش های دیگر ارتودنسی بیشتر استفاده می شود و نتیجه بسیار مطلوبی دارد، چرا که در این روش براکت ها ثابت است و بیمار نمی تواند آنها را از دهان خود خارج کند اما روش های دیگری مانند ارتودنسی نامرئی بیمار می تواند براکت ها را از دهان خود خارج کند و اگر پس از هر بار بیرون اوردن براکت ها بیمار فراموش کند که آنها را روی دندان خود بگذارد روند درمان به خوبی پیش نخواهد رفت و ممکن است در زمان گفته شده به نتیجه مطلوب خود نرسید.

ارتودنسی ثابت بهتر است یا متحرک؟

برای تشخیص اینکه ارتودنسی ثابت بهتر است یا ارتودنسی متحرک؟ بهتر است که ابتدا به متخصص مراجعه کنید تا بعد از انجام معاینه و با توجه به نوع و میزان ناهنجاری دندانهای شما تشخیص دهد که کدام روش برای شما مناسب تر است و بهتر نتیجه خواهید گرفت.

ارتودنسی ثابت فک بالا

بعضی از بیمارانی که به مطب مراجعه می کنند و با تشخیص متخصص ارتودنسی مشخص می شود که فرد دچار جلو بودن فک بالا (اوربایت)می باشد، در این شرایط می توان با انجام ارتودنسی فک بالا اقدام به درمان ناهنجاری اوربایت کرد.

ارتودنسی ثابت هر دو فک

بعد از معاینات ارتودنسی و تشخیص اینکه هر دو فک شما نیاز به ارتودنسی ثابت دارد، متخصص شروع به نصب ارتودنسی خواهد کرد و به دلیل سهولت درمان فک پایین متخصص ابتدا ارتودنسی ثابت را بر روی فک بالا نصب خواهد کرد.

آشنایی با اجزاء دستگاه ارتودنسی ثابت

شما باید اسامی قسمت های مختلف دستگاه های ارتودنسی تان را بدانید تا درصورت لزوم بتوانید به طور دقیق ناحیه شکسته، آسیب دیده یا از جا درآمده را تشخیص دهید. این امر ضمن کمک به شما در رفع موقت مشکل، ما را نیز از طریق اطلاعاتی که در اختیارمان قرار می دهید در تنظیم نوبت مناسب یاری می رساند.

براکت ارتودنسی

براکت ها، نگین هایی فلزی یا سرامیکی هستند که مستقیما” روی سطح دندانها چسبانده می شوند و از اصلی ترین اجزای ارتودنسی می توان به براکت ارتودنسی اشاره کرد، که باعث می شود دندانها در طول دوره درمان حرکت کند و در جای مناسب قرار گیرد. براکت ها خود انواع مختلفی دارند که رایج ترین آن براکت های فلزی است.

سیم ارتودنسی (آرچ وایر)

سیمی است به شکل نعل اسب که به تمامی براکت ها متصل می شود، برای تغییر موقعیت دندانها نیاز به یک نیرو داریم که این نیرو با قرار گرفتن آرچ وایر یا سیم ارتودنسی بین شیار براکت ها ایجاد خواهد شد و در نتیجه باعث تغییر مکان دندان ها می شود.

اورینگ ارتودنسی

کش هایی بی رنگ یا رنگی به شکل دایره هستند که برای نگه داشتن سیم ارتودنسی درون براکت ها بکار می روند. البته براکت های سلف لیگیت نیازی به اورینگ ندارند. در واقع از اورینگ و کش ارتودنسی برای ثابت ماندن فک استفاده می کنند، هنگامی که براکت ها نصب شد نوبت به نصب اورینگ ها می رسد که شاید این اورینگ ها به چشم شما کوچک بیایند اما در حرکت دندان ها به موقعیت مناسب کمک می کنند.

لیگاچور فلزی

سیم های نازکی هستند که در مواردی بجای اورینگ از طریق گره زدن دور براکت ها برای حفظ سیم ارتودنسی بکار می روند.

بًند ارتودنسی

بند ارتودنسی حلقه هایی فلزی هستند که اغلب دور دندانهای کرسی عقب چسبانده می شوند. روی بند نیز براکتی خاص تحت عنوان تیوب برای عبور سیم ارتودنسی تعبیه شده است. به علاوه قلابی برای اتصال کش ارتودنسی دارد. بندهای فک بالا تیوب جداگانه ای نیز برای اتصال هدگیر دارند. در سمت زبانی بندها نیز معمولا” گیره ای تحت عنوان کِلیت زبانی قرار دارد که در صورت برآمده شدن به آسانی توسط قاشق یا سر پاک کن مداد قابل اصلاح است.

کش (الاستیک)

الاستیک هایی هستند که معمولا” بین قلاب براکت های دو فک با هدف هدایت قوس های دندانی به موقعیت معین انداخته می شوند. کش های کوچک که از جنس لاتکس ساخته شده و با نیرو و فشاری که به دندانها وارد میکند باعث تغییر موقعیت دندانها می شود. این کش یا الاستیک به براکت ها متصل می شود

فنر (کویل)

فنرهایی هستند که بین براکت های ارتودنسی با رویکرد باز نمودن یا بستن فضا استفاده می شوند.

چِین

کش هایی مرکب هستند که از طریق اتصال به براکت ها به منظور حرکت دادن دندانها مورد استفاده قرار می گیرند.

قلاب

روی برخی براکتها، بندها و گاهی سیم ارتودنسی قلابی تعبیه شده است که به منظور اتصال کش ارتودنسی می باشد.